Mam ostatnio lenia, strasznego lenia! Oglądam dużo TV, zauważyłam też, że dużo przesiaduję na FB! Nie wiem czy to już choroba? Nigdy nie chciałam uzależniać się od tego typu rzeczy, ponieważ zbyt dużą aktywność w mediach społecznościowych uważałam zawsze za dziwne zjawisko. A teraz zauważam, że i mnie wciągnęło. Nie chcę tego, ponieważ zdaję sobie sprawę, że mam dom, dzieci, męża i nie poświęcam im tyle czasu, ile bym mogła. Staram się ogarniać wszystko w jednym czasie. Teraz już wiem dlaczego ostatnio jestem tak rozdrażniona i wiecznie niewyrobiona. Na pisanie tutaj też mi czasu nie starcza.
Ale... zajmę się tym! W końcu kto jak nie ja :) Muszę się trochę zmobilizować i rozplanuję sobie odpowiednio każdy element, dla każdego wygospodaruję czas, a i dla siebie też zostawię choć kilka minut.
Znalazłam jednak czas na przeczytanie książki, którą poleciły mi koleżanki z pracy- dzięki Gosia, mimo wielu łez wylanych nad książką, warto było! "Powietrze, którym oddycha" to książka przesiąknięta bólem, różnego rodzaju emocjami. Czyta się ja jednym tchem, wciąga niesamowicie. Autorka opowiada o ludziach- Liz i Tristianie, którzy w wypadkach samochodowych stracili najważniejsze osoby w swoim życiu. Cała historia jest bardzo realistyczna. Książka nie jest słodkim romansidłem. Bohaterowie przeżywają realne tragedie. Towarzyszy im pustka, żal i cierpienie po stracie najbliższych. Zrozumiałe jest to, że nie mogą sobie poradzić z codziennością i dalszym życiem. Nie wyobrażam sobie życia bez moich bliskich, dlatego też wczułam się w sytuację bohaterów. Takie sytuacje się zdarzają, więc historia nie jest aż tak bardzo odległa i niemożliwa. Życie pisze różne scenariusze.
Książka spowodowała, że kolejny raz zaczęłam myśleć o swoim życiu. Z doświadczenia wiem, że różnie bywa, nigdy nie wiemy co nas czeka za kolejnym zakrętem. W jednej chwili możemy stracić cały nasz świat. Dlatego najlepiej żyć chwilą, żyć tym, co daje nam radość. Nie ma sensu tracić czasu na kłótnie, złości, fochy. Ja swoje życie już jakiś czas temu przewartościowałam i chciałabym w tym wytrwać. Takie książki przypominają o tym jak kruche jest nasze życie. Przypomina, żeby nie tracić czasu, tylko przeżywać wszystkie chwile najlepiej jak się potrafi i dawać radość i uśmiech innym.
Książka jest godna polecenia. Aczkolwiek twierdzę, że jest to literatura przeznaczona dla kobiet. Jeśli nie wiecie co kupić koleżance, przyjaciółce, mamie, siostrze, ta książka będzie wspaniałym prezentem (koszt ok.30zł).
"Stracić naprawdę kogoś bliskiego to bardzo bolesna strata.
To tak, jakby uciąć ptaku skrzydła i kazać mu latać"
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz